4 yıL sOnra.!

Üç arkadaş,yetimhanede yaşayan üç kız arkadaş nesrin,derya,tülay okamayı isteyen ve bunun için sabahlara kadar göz kapaklarını acamıyacak şekilde çalışan üç arkadaş 5 yaşından beri birbirlerinden ayrılmadılar hayat onları incetsede onlar hiç yılmadan yola devam ettiler tek istedikleri okuyup ayakları üstünde durmak ve hiç bir zmn yılmamaktı liseyi bitirmelerine bir yıl kalmıştı.sınavları yaklaştığı için yemeyip içmeyip sürekli çalışıyorlardı birbirlerine yardım ederek.Nesrin doktor,derya avukat,tülay ise öğretmen olmak istiyordu bir yıl geçti sınav günü geldi üçüde çok heycanlıydı.istedikleri şey üniversitede bile birbirlerinden ayrılmamaktı.Üçüde sınava girdi üçününde sınavları iyi geçti sonuçlar geldi nesrin bursaya,derya istanbula,tülay ise balıkesire gitti ve birbirlerine söz verdiler dört yıl sonra okulların açıldığı ilk gün yetimhanenin bahçesinde buluşcaklardı ama bu sözü birbirlerine hatırlatmamak için hiç görüşmiceklerdi..birbirlerinden haberleri olmıcaktı.. günler aylar gecti büyük gün geldi..dört yıl gecti ve okullar açıldı yetimhanenin bahçesine ilk gelen doktor nesrindi. evet nesrin doktor olmuş ve meslektaşı olan ali beyle nişanlanmıştı.diğer iki arkadaşını bekliyordu.bahçe kapısından elinden tutan küçük bir kız çoçuğuyla birlikte giren tülay nesrini gördüğünde gözyaşları hazırda bekliyomuş gibi içinde biriktirmiş gibi durmadan akmaya başladı sımsıkı sarıldılar birbirlerine bir daha ayrılmamak için tülay öğretmen olmuş hatta evlenmiş ama kocasını trafik kazasında kaybetmişdi eşinden kalan tek hediye ise elinden tuttuğu küçük kızı sılaydı.bir eksiklik vardı bu deryaydı uzun süre beklediler acaba unuttumu verdiği sözü unuttumu bizi diye söylenmeye başladırlar.gözleri bahçe kapısındaydı.içeri genç bir adam girdi nesrin ve tülaya yaklaşarak siz nesrin ve tülay olmalısınız ben deryanın eşi erhan nesrin deryayı sordu erhan da gözleri dolarak derya avukat olduktan sonra hastalandı kankanseriydi bedeni dayanamadı ve onu kaybettik.Bu mektubuda size vermemi istedi.Nesrin ve tülay sölenenlere bir türlü inanmak istemiyorlardı.İkisininde gözleri dolarak mektubu okumaya başladılar.mektupda şöyle yazılıyordu:"Canım dostlarım sözümü unuttum sandınız demi. bensizi hiç unutmadım keşke hiç ayrılmasaydık keşke birbirimizden haberimiz olsaydı.bu mektubu okurken yanınızda olmıcam belkide ama sanmayınki sözümü unuttum sanmayınki yanınızda değilim siz beni göremezsenizde ben sizin yanınızdayım ama sizden tek isteğim birbirinizden hiç ayrılmamanız hiç bırakmayın birbirinizi,özür dilerim dostlarım sözümü tutamadım yerine getiremedim yanınızda olamadım sımsıkı sarılamadım sizlere özür dilerim kendinize iyi bakın ALLAH SİZİ BİRBİRİNİZDEN AYIRMASIN...HOŞÇAKALIN......"